توضیح مختصر
رهبری موضوعی است مرکب از هوش،امانت،بشردوستی،شجاعت و انظباط.داشتن هر کدام از این خصوصیتها به تنهایی،کافی نیست. تکیه کردن بر هوش به تنهایی ،منجر به نافرمانی میشود. تاکید بر بشردوستی به تنهایی ، منجر به زبونی میشود. افراط در امانت(قابل اعتماد بودن)به ابلهی می‌انجامد. وابستگی به نیروی شجاعت ،نتیجه اش پرخاشگری و خشونت است. و افراط در برقراری نظم و انظباط ،موجب بی رحمی میشود. کسی که این ژنج صفت را با هم داشته باشد و هر یک را به جای خود به کار ببرد، آنگاه میتواند رهبر باشد. سان تزو (قسمتی از مقدمه کتاب)